Çiğ Tepki, Süreç ve Pratik
Aslında biliyordum süreçlerde iyi olmadığımı, ama o
sırada bunu değişimi sevmek diye tanımlıyordum. Herşeye çeşitli bakma açıları
var değil mi J
benim köklenememe halim iş hayatında değişime açıklık, sanırım bir de sonuç
odaklılık diye övülüyordu. Hatırlıyorum iş görüşmelerinde en önemli meziyetim
gibi anlatırdım bunu. İş bitiriciyim diye..
Hep aynı sürelerde çalıştığım işler, içinde olduğum
ilişkiler.. Ortalama 2.5 yıl civarı süren bir döngü.
Böyle döngülerimiz var değil mi, herkeste birşeyler
çıkıyor. Kiminin ki de aşırı uzun, bana göre tabi.. J
Şimdi bu döngülere bakış açım biraz değişti, aslında
döngüler benim çiğ halim, çiğ tepkilerimin yansıma hali gibi. Farkındalık
getirmediğimde, kendimi izlemediğimde, çok tetiklenip çok yükseldiğimde çiğ
tepkim ortaya çıkıyor. Benimki; 'tamam canım ben almıyım' şeklinde hemen kaçmaya
yönelen, kendini kapatan bir tepki.. Kırılmaktan, acı çekmekten acayip korkan,
bunun yerine soğumayı tercih eden bir yapım var. Hatta hatırlıyorum bazı
ortamlara girdiğimde mesela özellikle iş yerinde benden düşük kademede biri
varsa falan hemen soğukluk halime bürünürdüm çünkü şimdi bilemem nerden
gelecek, laubali olacak diye kapatırdım kendimi.. Seneler sonra bir gün çevremde pek insan
olmadığını farkettiğimde baya acımıştı canım..
Neyse, bu artık çok önemli değil, çünkü artık ilk
tepkimde ne olduğunu görüyorum.. Süreçlere, iniş çıkışlara esnemekte zorlanan
halim kaçma tepkisine yöneliyor. Bunu gördükten sonra doğal olarak pratiğim
bunu hayatımda uygulamaya getirmek. Kalmayı pratik ediyorum.
İnsan bazen farkındalığını masa başı sohbetlerde
derinleştirdiğini sanır, ki o insan benim J öyle olmuyor tabi, baya soyunup
dökünüp işe girişmek gerek. Bu çok zor. Çünkü uygulamanın geleceği yer zaten tam
o kapılarımı kapatmaya meyillendiğim yer. Tam sürecin başladığı, inişlerin,
çıkışların, duygusal dalgalanmaların olduğu yer. Biz yoga Hocaları bu tip
anlatımları yoga pozuyla anlatmayı çok severiz. Bazen bir pozla uğraştığımda,
üstüste dener, bazen sabırsızlanır gücümü boşa harcar, bazen sıkılır az
yaparken içimden o çiğ tepkim yükselir: bırak, bunu da yapma, yapamıyorsun, boşver olmayacak
demek ki.. Çok güçlü bir yerden geliyor bu tepkim; su kaynar ve evet ben yapamam
diyecek kadar net. Tam o anda uygulama, pratik başlar. Düşüncemi duyuyorum,
ancak ona göre hareket etmiyorum. Kalıyorum, kaçmıyorum.. Olabildiği kadar, kendime şefkatle, kalmaya çalışırken ayrıca dövmeden :))
Bu pratik yaptıkça güçlenir her pratikte olduğu gibi.
Her zaman yapmakta zorlandığın şeyler olacaktır, bu pratik bazen çok zor olabilir. Ancak bunu yapmaya başladığında düşüncelerini
izlemeyi öğrenirsin yavaş yavaş. Düşüncelerin yönünü, belli durumlarda gelen
hep aynı yorumları.. Aaaaa bu kim ya? Dediğimi hatırlıyorum; 'hep aynı dilden konuşuyor!' Yapamıyorum, edemiyorum, hep kötü ve yetersizim.. Bunu bir kere farkettikten
sonra artık o sesle hareket etmeyeceğim diye karar verdim. Tabi ki bir kere
karar verdim oldu falan değil, kimi zaman çok sert geldi, kimi zaman inanmak
için çok müsaittim, kimi zaman inandım, düştüm, pratik etmeye devam ettim. Şimdi
biliyorum ki içimde bir huzursuzluk bir pis his varsa kesin bir düşüncem beni
içerden kırt kırt ısırıyor. Düşüncelerin hızına erişmek de öyle kolay değil.
Baktım bunlarla uğraşılacak gibi değil, türlü çeşitli düşünce işte diyerek
dikkatimi bedenime yönlendirdim. Aramıza beden üzerinden mesafe alınca benim üzerimdeki etkisi
de azaldı. Yine arttığı oluyor. Yaşamda varmak gibi bir hal yok bence.. Hep
pratikle olmak var.
En azından şimdilik süreçlerin iniş kalkışlarında daha
esneğim.. 5 senedir Yoga Hocasıyım mesela benim için önemli, çok severek
yaptığım bir işim var. Yazılarımı yazıp bitirebiliyorum. Bir şeylere başlayıp
devam ettirebiliyorum. Bunlar basit gibi görünen ancak hayatı
oluşturan şeyler. Pratik ederek düşüncelerinden uzaklaşınca adım atmak,
başladığımı bitirmek konusunda daha rahat hareket eder oldum. Daha iyi hisseder
oldum..
Yani iyi hissetmek de pratik.. İyi hissetmek, iniş ve çıkışlara esnek yaklaşabilme kabiliyeti sanırım benim için..
Not: Yazıları nasıl buluyorsunuz merak ediyorum, paylaşacak bir çift lafınız olursa duymak bana büyük mutluluk verir.
Not: Yazıları nasıl buluyorsunuz merak ediyorum, paylaşacak bir çift lafınız olursa duymak bana büyük mutluluk verir.
Yazilarin cok samimi, anlasilir ve dogal Mehtap'cigim. Bana "aaa bende de oyle oluyor" dedirtiyor�� Keyifle okunuyor��Nurhan
YanıtlaSilÇok teşekkür ederim Nurhan
Sil